Ο βάτραχος, ο χαμαιλέοντας και οι άνθρωποι.. : «φύση», «κοινωνία» και πρόσωπο στους Μπαμιλεκέ του δυτικού Καμερούν.

Αιμίλιος Τσεκένης

Ξεκινώντας από την αφήγηση της απαρχής της ανθρωπότητας, και εξετάζοντας τις αντιλήψεις περί ανθρώπινης αναπαραγωγής σκιαγραφούνται οι σχέσεις των ανθρώπων με το περιβάλλον τους (κατοικήσιμες περιοχές / απαγορευμένες περιοχές, καλλιεργημένες / άγριες εκτάσεις, πρόγονοι / «ψυχές») και οι συμβολισμοί που φέρουν δυο από τα σημαντικότερα ζώα της πανίδας : ο χαμαιλέοντας και ο βάτραχος. Συσχετίζοντας τα παραπάνω πεδία με τις τελετές του κύκλου ζωής γίνεται μια απόπειρα ορισμού της έννοιας του προσώπου στη συγκεκριμένη κοινωνία, δηλαδή : ποια είναι η θέση/τοποθέτηση του ατόμου μέσα στη «φύση» και την «κοινωνία». Οι παραπάνω αναλύσεις φανερώνουν μια «σύγχυση» παρά μια καθαρή διάκριση «φύσης», «κοινωνίας» και ατόμου, «σύγχυση» η οποία εξηγείται λογικά από τη διττή φύση του προσώπου. Στην σύνθετη αυτή εννοιολόγηση του προσώπου αντιπαραθέτω το σαφώς οροθετημένο δυτικό υποκείμενο, προσπαθώντας να δω τι μπορούν να μας πουν οι Μπαμιλεκέ για τον εαυτό μας.