Είναι το μεγαλύτερο νησί της Λέσβου. Σήμερα δεν
κατοικείται. Όπως παλιά. Δέχεται όμως πολλές
επισκέψεις από τους φαροφύλακες του πολύ μεγάλου
και σημαντικού φάρου που έχει επάνω του, αλλά και
από πολλούς επισκέπτες ιδίως το καλοκαίρι που το
επισκέπτονται για να δούν τους απολιθωμένους
κορμούς που έχει επάνω του. Το σχήμα του είναι
μακρόστενο και βρίσκεται μπροστά από το Σίγρι
αφήνοντας δύο διεξόδους προς το πέλαγος από
Βόρεια και Νότια.
Πάνω του βρίσκεται
εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου , ενώ σώζονται τα
ερείπια παλαιού μοναστηριού στο οποίο σύμφωνα με
την παράδοση εξορίστηκε η Ειρήνη η Αθηναία.
Επάνω του έχει μια Λίμνη
που μαζεύεται βρόχινο νερό που χρησιμεύει για
νερό των κοπαδιών που βόσκουν επάνω του αλλά και
για τις πέρδικες και τους λαγούς που ζούν πάνω σ'
αυτό . Είναι ιδιοκτησία της Κοινότητας Σιγρίου
Λέσβου που το νοικιάζει σε βοσκούς. Έχει ειδική
"σκάλα" για πρόσδεση βαρκών . Πάνω στο νησί
υπάρχει και ηλεκτρικό ρεύμα από την ΔΕΗ για τις
ανάγκες του φάρου.
Το κείμενο που ακολουθεί
είανι από το Βιβλίο του Μουτζούρη Ιωάννη Δρ.
Θεολογίας "Ο Μοναχισμός της Λέσβου- Συμβολή
στην Ιστορία και Μοναστηριολογία " Έκδοση της
εταιρίας Λεσβιακών Μελετών Μυτιλήνη 1989.
" … η Νησιώπη ή Μεγαλονήσι
παρουσιάζει κάποια αρχαιολογική ένδειξη
παλαιοχριστιανικής μονής.
Στην νότια υψηλή άκρη της άγονης
νησίδας έγινε μια πρόχειρη ανασκαφή το 1950 από
τους φαροφύλακες του νησιού στη θέση του Αγίου
Γεωργίου. Σύμφωνα με μια έγκυρη περιγραφή ,ήρθαν
στην επιφάνεια ένας κίονας κιονόκρανα ,κιονίσκος
παραθύρου και άλλα μέλη παλαιοχριστιανικής
βασιλικής . Αποκαλύφτηκε επίσης ένας τάφος με
μαρμάρινη πλάκα.
Στη θέση Δε της παλιάς βασιλικής
ανεγέρθηκε το 1950 εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου.
Ο Αρχαιολόγος Σ. Χαριτωνίδης
διαπίστωσε ομοιότητες στις παλαιοχριστιανικές
αρχαιότητες του ερειπωμένου ναού του Αγίου
Γεωργίου της Νησιώπης με αυτές της μονής του
Αγίου Γεωργίου Χαλινάδου Αγίας Παρασκευής
Λέσβου. (6ος αιώνας μ.Χ.) . Συνίσταται δε ή
ομοιότητα στο "μικρόν της μέγεθος και τας
ευρείας , σχεδόν τετραγωνικάς αναλογίας".
Έχομε παρατηρήσει πως ο πέριξ χώρος ,
που είναι επίπεδος και επαρκής για μια
περιορισμένη ανάπτυξη μοναστηριακών
προκτισμάτων , παρουσιάζει επιπροσθέτως κάποιες
θεμελιώσεις , οι οποίες όμως χρειάζονται έρευνα.
Η παλαιοχριστιανική μονή της
Νησιώπης ήταν επόμενο να μη διατηρηθεί στα
μεταγενέστερα χρόνια , λόγω των επιδρομών. Έτσι
διακόπηκε η μοναστηριακή παράδοση της θέσεως.
Αργότερα περιήλθε ολόκληρο το Νησί
στη δικαιοδοσία της Μονής Υψηλού του Σιγρίου ,
όπως και άλλες θέσεις και ναοί διαλυμένων
βυζαντινών μονών της περιοχής. |
