Ο Χρήστος Παντελίδης γεννήθηκε το 1928 στο Σκουτάρο της Λέσβου, ένα χωριό με σημαντική μουσική παράδοση στο βόρειο τμήμα του νησιού. Ο παππούς του, όπως και ο πατέρας του ήταν επαγγελματίες μουσικοί και ο Χρήστος, καθώς και ο νεώτερος αδερφός του Βασίλης Παντελίδης συνέχισαν την οικογενιακή μουσική παράδοση. Ο παππούς του Χρήστου, Χαράλαμπος Παντελίδης έπαιζε κορνέτα, κλαρίνο και σαντούρι και ο πατέρας του Γεώργιος έπαιζε επίσης κορνέτα και σαντούρι. Έτσι, ο Χρήστος Παντελίδης μυήθηκε στην τοπική μουσική παράδοση από πολύ μικρή ηλικία και ιδιαίτερα στην εντυπωσιακή μουσική των "φυσερών" (πνευστών) που γνώρισε μεγάλη διάδοση (κυρίως) στην ύπαιθρο της Λέσβου μέχρι τη δεκαετία του 1950.

Ο Χρήστος Παντελίδης ξεκίνησε να μαθαίνει βιολί και σαντούρι με τη βοήθεια του πατέρα του και του παππού του, που τον χρειάζονταν στο μουσικό τους συγκρότημα. Ο πατέρας του του δίδαξε και το ρεπερτόριο που ήταν απαραίτητο στους γάμους και στα πανηγύρια, δηλαδή τους χορευτικούς σκοπούς, όπως συρτά, καρσιλαμάδες, ζεϊμπέκικα. Σε ηλικία 12 χρονών έγινε σαλπιγκτής στο σχολείο και από τότε εκδηλώθηκε η προτίμησή του για την εκμάθηση των πνευστών. Έτσι έμαθε κορνέτα και σύντομα ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικά στο οικογενειακό μουσικό συγκρότημα. Η πρώτη του κορνέτα (σε Ντο) ανήκε στον πατέρα του. Στη συνέχεια, το 1951, αγόρασε μια κορνέτα (σε Σι) από το μουσικό Γιάννη Παντελέλη από το Παλαιοχώρι Πλωμαρίου και κατόπιν, το 1974, αγόρασε μια ιαπωνική κορνέτα από τη Γερμανία, την οποία χρησιμοποιεί μέχρι σήμερα.

Ο Χρήστος Παντελίδης διδάχτηκε αρχικά θεωρία της μουσικής από ένα βιολιστή του Σκουτάρο, το Φώτη Φραγκογιάννη. Στην ουσία όμως η θεωρητική και πρακτική του εκπαίδευση στην κορνέτα ολοκληρώθηκε στη στρατιωτική μουσική στην Αθήνα, στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Παρουσιάστηκε το 1946 ως εθελοντής στην ΑΣΔΕΝ και υπηρέτησε ως μόνιμος υπαξιωμτικός στη στρατιωτική μουσική στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Αλεξανδρούπολη και στη Λάρισα. Στη συνέχεια το 1949-1951 υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία συμμετέχοντας και πάλι στη στρατιωτική μουσική στην Κρήτη, στη Χαλκίδα και στην Τρίπολη. Εκτός από τα εμβατήρια και τους σκοπούς που έπαιζαν σε παρελάσεις και εθνικές επετείους και γιορτές, το ρεπερτόριο του Χρήστου Παντελίδη εμπλουτίστηκε με σκοπούς από όλη την Ελλάδα, καθώς και με "ευρωπαϊκά" (ταγκό, βαλς κλπ.), εφόσον έπαιζε κορνέτα και στις χοροεσπερίδες και στις εκδηλώσεις της Λέσχης των Αξιωματικών.

Το 1951 επέστρεψε στο Σκουτάρο και συνέχισε να παίζει κορνέτα σε συνεργασία με διάφορους μουσικούς από το χωριό του και άλλες περιοχές της Λέσβου. Το 1953 εντάχθηκε στο περίφημο μουσικό συγκρότημα της περιφέρειας της Φίλιας, που ήταν γνωστό ως "Φιλιανή Μουσική" και έπαιζε σε γάμους, πανηγύρια και διασκεδάσεις σε όλο το κεντρικό νησί. Στο συγκρότημα αυτό συνεργαζόταν με το Δημήτρη Μαρμαρέλλη (σαξόφωνο) και τον πατέρα του, Στρατή Μαρμαρέλλη (κλαρίνο), ο οποίος μάλιστα δίδαξε στο Χρήστο Παντελίδη και πολλούς παλιούς "ρουμάνικους" και "σέρβικους" χορούς. Στα τέλη της δεκαετίας του '50 εγκατέλειψε το συγκρότημα των Φιλιανών και συνέχισε να παίζει κορνέτα με διάφορους μουσικούς, που είχαν συνήθως έδρα την Καλλονή. Συνεργάστηκε επανειλημμένα με τον Παναγιώτη Γανώση (βιολί), με τον Νίκο Καλαϊτζή (Μπινταγιάλα), από το Μεσότοπο (βιολί, σαντούρι, τραγούδι) και άλλους μουσικούς.

Στα μέσα της δεκαετίας του '60 συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Αρμενικής καταγωγής βιολιστή Παύλο Παρτεβιάν, από το Μόλυβο και επι δυό-τρία χρόνια ανέλαβε και το τραγούδι στα πανηγύρια, εφόσον το ρεπερτόριο περιελάμβανε πλέον και πολλά ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια. Στη συνέχεια συνεργάστηκε και με τραγουδίστριες που έρχονταν εποχιακά στη Λέσβο, σύμφωνα με τη μόδα της εποχής.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο Χρήστος Παντελίδης διοργάνωσε ένα μουσικό συγκρότημα που είναι γνωστό ως "Κ’σταριώτες" (Σκουταριώτες) σε σταθερή συνεργασία με τον Παύλο Παρτεβιάν (Αρμένιο) στο βιολί, το γιό του Στρατή Παρτεβιάν (ακορντεόν, αρμόνιο), τον Τάκη Τατά από την Πέτρα (ντραμς) και τον Ευστράτιο Σεβαστό από τις Νέες Κυδωνίες ή Μπαλτζίκι (κιθάρα). Από το 1943 μέχρι σήμερα ο Χρήστος Παντελίδης έχει παίξει μουσική σε όλη τη Λέσβο, καθώς και στη Χίο (τη δεκαετία του 1970), ενώ για μικρό χρονικό διάστημα έπαιξε στη Γερμανία και στην Αμερική. Σήμερα παίζει σε πανηγύρια, διασκεδάσεις, γάμους και αρραβώνες στην ευρύτερη περιφέρεια του τόπου του, ενώ παράλληλα απασχολείται και σε αγροτικές εργασίες στα δικά του κτήματα.

- Λέσβος - Αιολίς. Τραγούδια και Χοροί της Λέσβου, CD ΠΕΚ 9-10, Ν. Διονυσόπουλος (επιμέλεια), Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης - Πανεπιστήμιο Αιγαίου, 1997. Ο Χρήστος Παντελίδης παίζει κορνέτα στους σκοπούς: "Τσανταρμάς" (Β1), "Μανταμαδιώτικο Συρτό και Μπάλλος" (Β2), "Ερ Χαντζιλέρ ή Αυγερινός" (Β3), "Καράβι του Μπουρνόβα" (Β4), "Αδραμυτιανό Ζεϊμπέκικο" (Β5) και "Ατ Χαβασί ή Σκοπός των Αλόγων" ή "Κιόργλου" (Β6).

(Το Βιογραφικό Σημείωμα του Χρήστου Παντελίδη βασίστηκε στη συνέντευξη του ερευνητικού προγράμματος "Κιβωτός του Αιγαίου" το Μάϊο του 1997 στο Σκουτάρο).