Το πανηγύρι του «Ταύρου» είναι ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια της Λέσβου και διαρκεί τέσσερις μέρες. Τα γλέντια, οι μουσικές, οι φιγούρες πάνω στα άλογα, οι ιπποδρομίες και προπαντός η τελετουργική σφαγή του ταύρου και η παρασκευή του παραδοσιακού «κισκέκ» αποτελούν τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά αυτού του πανηγυριού, στο οποίο συρρέουν οι κάτοικοι όλου του νησιού.

Το πανηγύρι τελείται στο εξωκκλήσι του Άγιου Χαράλαμπου στην ορεινή τοποθεσία «Ταύρος», καθώς και στην πλατεία και τα καφενεία της Αγίας Παρασκευής, υπό τους ήχους μουσικής που παίζουν τα τοπικά μουσικά συγκροτήματα της Λέσβου.

Ο εορτασμός του Άγιου Χαράλαμπου γίνεται στις 10 Φεβρουαρίου, ωστόσο το πανηγύρι του «Ταύρου» έχει μεταφερθεί την άνοιξη και γίνεται συνήθως το τελευταίο δεκαήμερο του Μαΐου, οπωσδήποτε πριν την ημέρα «της Αναλήψεως». Την οργάνωση του πανηγυριού έχει αναλάβει από το 1915 το τοπικό Γεωργικό Σωματείο, συνεχίζοντας την μακρόχρονη παράδοση του ισναφιού των ζευγάδων, που τιμούσαν τον προστάτη τους, τον Άγιο Χαράλαμπο.

Ο λαογράφος Γιώργος Αικατερινίδης περιγράφει το πανηγύρι του «Ταύρου» το 1969 στην Αγία Παρασκευή:

«Το πρωί της Παρασκευής οδηγούν τον ταύρο μπροστά στο σπίτι του "πρωτοζευγά" - του προέδρου του Γεωργικού Σωματείου - ή του δωρητή, και κάτω από τους ήχους μουσικής αρχίζουν να τον στολίζουν. [...] Στη συνέχεια, πάντοτε με μουσική, που παίζει ειδικό σκοπό, με λάβαρα, σημαία και με τη συνοδεία πλήθους Αγιοπαρασκευωτών με επικεφαλής τον πρωτοζευγά, που κρατά την εικόνα του "Γέρου", όπως ονομάζουν τον Άγιο Χαράλαμπο, αρχίζει η περιφορά σ' όλο το χωριό του στολισμένου ταύρου [...]».

«Το σούρουπο του Σαββάτου φέρνουν τον ταύρο (που βρίσκεται στην τοποθεσία "Ταύρος", 15 χλμ ανατολικά της Αγίας Παρασκευής, από το απόγευμα της Παρασκευής) με πομπή και μουσική μπροστά στην εκκλησία (εξωκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους στην ίδια τοποθεσία) και ο ιερέας τον ευλογεί. Τον παίρνουν κατόπιν και τον οδηγούν, πάντοτε με πομπή, στον τόπο της θυσίας. [...] Η όλη θυσία - γιορτή τελειώνει το απόγευμα της Κυριακής με ιππικούς αγώνες έξω απ' το χωριό, στη θέση "Καυκάρα", όπου υπάρχει νεώτερο εκκλησάκι του αγίου Χαραλάμπους και με συνεστιάσεις των κατοίκων και ομαδική διασκέδαση στην πλατεία του χωριού...».

(Περιγραφή του Γ. Ν. Αικατερινίδη. Αποσπασματική αναδημοσίευση άρθρου του Φ. Κομνηνάκη, «Ταυροθυσίες στη Λέσβο», Εφ. Το Βήμα (Αθηνών), 29/6/1969. Περιοδικό Ηχώ Αγίας Παρασκευής Λέσβου, τεύχος 91, 1993, σσ. 15-17).